Właśnie jestem w trakcie tworzenia warzywek i owocków na potrzeby żłobka. Na razie mam buraczki, trzy marchewki i kilka niedokończonych ziemniaczków, ale praca idzie w dobrym kierunku, tak mi się przynajmniej wydaje 

Przepraszam za nieuprasowaną serwetkę! Ostatnio mało słonecznych, bezdeszczowych chwil, więc wykorzystałam to, co było w danym momencie pod ręką…

Mnie bardzo przypadła do gustu i dlatego postanowiłam ją sobie uszyć. Jest prosta, szybko się ją szyje i kryje niedoskonałości, więc pod tym względem jest super. Na upały powinna być wspaniała, bo jest bardzo przewiewna. Jednak są pewne minusy…

Mężowi memu pokazywać się w niej nie należy, bo:

1. jest burdowata (to określenie ma raczej pejoratywny wydźwięk
w ustach mego męża )

2. jest kwadratowa (a wiadomo, że kształtem idealnym jest kula, do której ostatnio zmierzam )

3. spłaszcza (tzn. nie widać kobiecych kształtów, ze szczególnym naciskiem na te poniżej obojczyków )

Zatem nadawać się będzie tylko i wyłącznie na wyjścia bez męża 

Projekt wzięty z Burdy 7/2012 model 115.

Całkowicie mój projekt! Mąż przyjął go z uznaniem, choć nie czarujmy się – jak u każdego początkującego są pewne niedociągnięcia… Poza tym, dysponuję tylko starym Łucznikiem – zwanym przeze mnie Złomkiem, więc różne rzeczy się zdarzają. Czasami mam ochotę zrobić tak   Mimo wszystko jestem dumna ze swojej wyściółki i będę nadal! Gdyby ktoś chciał się dowiedzieć jak powstała – proszę o informację na maila lub w komentarzu. Już niedługo będę mieć więcej czasu dla siebie, więc będę częściej wstawiać posty…

Wykonane na pełnym gazie, można powiedzieć – by się nowy nabytek zbyt szybko nie zarysował 

Jak widać wzór szybciutki – po dwa rzędy słupków w tym samym kolorze. Na LG wyszły mi bodajże 33 słupki na okrążenie. I już!

Powstała (w zamierzeniu sówka) z chęci zrobienia czegoś nietypowego. Przy wycinaniu formy i projektowaniu tego tworka pomagała mi Tola, ona też dostała gotową sówkę-pingwinka na swoje urodzinki. Aby było zabawniej każdy w w niej widział coś innego – ja sówkę, mama Toli pingwina, a mój mężuś Angry Bird’a  Zresztą oceńcie sami…

Ponieważ jestem początkującą szwaczką i projektantką, to troszkę nie równo wyszły mi skrzydełka – jedno przyszyłam wyżej niż drugie, ale cóż, każdemu może się zdarzyć… Sęk w tym, że zauważyłam to już po wypchaniu…

Niektórym już wiadomo, innym jeszcze nie, ale ostatnio poszerzam swoje umiejętności w rękodzielnictwie. Tym razem wybór padł na kurs szycia na maszynie. Bardzo przydatna rzecz, szczególnie, gdy nie ma się wymiarów modelki  No dobrze, teraz już są modelki ,,40+”, więc nie będę narzekać.

Sam kurs (w krakowskim NCKu), na który się pokusiłam, muszę jednak wszystkim odradzić! Wiedzy fachowej jest tam mało, sprzęt żałosny (stare maszyny – w liczbie 8, działających może z 4-5), a dziewczyn… 17! Poza tym – każdy musi sobie sam znaleźć wykroje. Najlepiej takie, które pani się spodobają (nie koniecznie nam), bo oprócz wykroju na bluzkę (tylko do rozmiaru 40) nic nie jest gwarantowane. Oczywiście usłyszy się odpowiedni komentarz, jeżeli tylko człowiek spróbuje się postawić, że chce robić tak jak to opisano w burdzie, czy w jakiejś innej gazecie – ,,bo ma być tak i już, bo to jest na zaliczenie” – inaczej nie dostanie się dyplomu  A wiadomo, że każdemu zależy, by tenże extra świstek dostać   No i jeżeli ktoś ma rozmiar większy niż owy magiczny 40, to może już stać się celem niewybrednych dogryzków – tu pozwólcie, że zacytuję ,, ja nie rozumie jak można tak jeść, żeby tak tyć!” Można by wiele jeszcze przykładów przytaczać, ale z drugiej strony po co? Jak ktoś chce się dowiedzieć dlaczego odradzam, może napisać do mnie na priva.

Żarty, żartami, ale gdy ktoś tak na serio chce się nauczyć szyć, to niech wybierze inny kurs. Ja żałuję, ale cóż, na chwilę obecną nie stać mnie już na inny…

Wykonany na zamówienie, więc proszę nie komentować kolorystyki – nie każdy (jak ja) lubi róż

Długość całkowita to 111cm, szerokości niestety zapomniałam zmierzyć  Wykonany z bawełnianego kordonka, usztywniony lekko kupną ługą. Niestety bardzo długo się go robi. 166 kwiatuszków trzeba wyszydełkować i połączyć, a później niestety pochować nitki,  czego nie życzę nawet najgorszemu wrogowi… Nie martwcie się – nie przychodzą mi tacy na myśl, chociaż może jest jedna osoba – pewna wręcz ,,niesamowita” pani z NCKu – której mogłabym tę pracę zlecić, w ramach pokuty za głupie gadanie…

Miło mi jest Was poinformować, że od dnia wczorajszego, tzn. 1 marca 2013 r. jest czynny nasz sklepik 

Moje i Małej Kurki szydełkowe tworki możecie zatem dostać pod adresem Szydełkownia.pl

Gorąco zapraszamy!

PS. Gdyby ktoś znalazł jakiś błąd w treści – będę wdzięczna za informację. Także gdyby ktoś zwyczajnie chciał zapytać o tworki – zapraszam, pytajcie!

Za mną już kilka modeli grzechotek – większych i mniejszych… Ten wykonany specjalnie dla siostrzeńca Kubusia, a motyw przewodni to ciuchcia  – w związku z pasją jego Taty. A nuż na małego też przejdą zainteresowania?

Siostrzeniec rośnie jak na drożdżach i bardzo nie lubi, jak coś krępuje mu ruchy. Ciekawe jak zareaguje na szalik od Cioci…

Mięciutki i jednocześnie ciepły, wykonany z… bambusowej włóczki, która ma podobnież właściwości oddychające i przeciwbakteryjne. Tylko robi się z niej trudno, bo bardzo rozwarstwia się w czasie pracy na nitki…