Pewnie nie każda kobieta wie, nie każdy mężczyzna także, że w górnej kieszonce garnituru, nosi się specjalną chusteczkę – tzw. poszetkę (fr. pochette – kieszonka). Jest to wspaniały sposób na urozmaicenie męskiego stroju! Wiedzę tę zawdzięczamy zawsze idealnie ubranemu Panu Pelagiuszowi 

Może ona być wykonana z różnego rodzaju materiałów i składana także w rozmaity sposób. Ważne jest by była w innym odcieniu niż krawat, ale oczywiście komponująca się z całością ubioru. Uwaga! Błędem jest noszenie poszetki z tego samego materiału, co noszony krawat…

Ponieważ początkowo myśleliśmy z mężem, najlepiej mieć zarówno krawat, jak i poszetkę z tego samego materiału — kupiliśmy dwa jednakowe krawaty, z zamiarem przerobienia  jednego z nich na muszkę i poszetkę. Grubszą część krawata zatem odcięłam, rozprułam i dobrze rozprasowałam zakładki. Powstał dość spory (a raczej dwa, bo drugi z podszewki) pięciokąt, który ręcznie podszyłam.

Polecam ten szybki sposób!

Śliniaczek – to pierwsza rzecz, jaka mi przyszła do głowy, gdy chciałam szybko zrobić jakiś drobny prezent dla maluszka. Tym razem dla Szczepana, braciszka mojego chrześniaka. Ponieważ jestem na etapie szycia rompersów dla Kornelci i mam w posiadaniu kawałek pięknej bawełny w śmieszne sówki z House of Cotton, śliniaczek powstał właśnie z niego…

To mój pierwszy DIY, więc proszę, bądźcie wyrozumiali!

Wykrój śliniaczka do wydruku: cz1., cz2. – obie części należy skleić taśmą. Będziecie potrzebować dwóch prostokątów materiału ok. 30cm x 40cm (wystarczy niecałe 0,5mb), kawałek fizeliny wielkości jednego z prostokątów oraz nici w kontrastowym lub pasującym kolorze. A oprócz tego maszynę do szycia, żelazko i igłę 

Pierwsza czynność – na lewej stronie materiału przypinamy szablon, odrysowujemy go kredą krawiecką, dodajemy zapas ok. 1cm z każdej strony i wycinamy. Potrzebujemy wyciąć dwukrotnie ten sam kształt, więc można to zrobić na złożonym podwójnie materiale. Jednak wówczas należy wzdłuż odrysowanej formy, po wykrojeniu oczywiście, posłużyć się ściegiem pętelkowym (Natalia idealnie tłumaczy jak go wykonać), który po rozciągnięciu zaznaczy nam kontur na drugim kawałku materiału. Z fizeliny wycinamy tylko jeden kontur, również z zapasem.

 Następną czynnością jest wycięcie małych ząbków na wszystkich krzywiznach. Są one potrzebne, by materiał brzydko się nie składał i nie podwijał wewnątrz śliniaczka. Krótko mówiąc, chwila pracy więcej, ale efekt wart zachodu.

  Gdy to już wykonamy, należy do jednej z części śliniaczka przykleić fizelinę – do tego posłuży nam żelazko. Fizelinę zawsze przykładamy chropowatą stroną (to ta z klejem) do lewej strony materiału i delikatnie wprasowujemy ją weń za pomocą średnio nagrzanego żelazka (bez pary – to ważne!). Kolejną czynnością będzie zaprasowanie naddatków materiału na lewą stronę.

  Teraz należy złożyć obie połówki śliniaczka prawymi stronami do siebie i sfastrygować. Uwaga! Fastrygujemy od jednego uszka poczynając – najlepiej rozpocząć poniżej, następnie wokół całego drugiego, aż do początkowego, tak by pozostał nam spory kawałek (6-7cm) niezszyty – to tędy będziemy wywracać materiał na drugą stronę.

  Po wykonaniu tej czynności, zszywamy obie połówki śliniaka na maszynie i wywracamy na prawą stronę (przydają się chińskie pałeczki ). Następnie przeszywamy na prawej stronie cały śliniaczek, zaczynając od miejsca niezszytego na lewej stronie.

  Prasujemy, a następnie nabijamy napy na zapięcie, wcześniej zaznaczając sobie właściwe miejsca. Jak to się robi, bardzo dobrze wyjaśnia Anielska Aniela w swoim tutorialu. Można także zrobić dziurkę i przyszyć guziczek.

Mam nadzieję, że mój projekt Wam się spodobał.

Pozdrawiam wszystkich i serdecznie zapraszam do komentowania, jak również pochwalenia się własnymi śliniaczkami!

A tak! Mężuś ostatnio lubi się pokazać od tej eleganckiej strony   Fular dodaje uroku każdemu mężczyźnie, oczywiście będącemu w nieoficjalnym stroju. Osobiście bardzo spodobał mi się sam pomysł wykonania takiego tworka, tym bardziej, że mąż mnie docenił stwierdzeniem, że na pewno potrafię, a wiadomo, że słowo uznania dla żonki, wiele znaczy Postarałam się i wyszedł taki oto fular…

Myślę, że niedługo wstawię swój DIY,  byście także mogły cieszyć się uśmiechem kochanego mężczyzny.

Uszyty z tego samego materiału, co szal – batyst z House of Cotton.

Szal uszyty specjalnie na prośbę męża. Materiał – batyst, zakupiony w House of Cotton. Szczerze polecam tę tkaninę, ponieważ jest naturalna (bawełna), ma interesujący wzór, jak również dzięki swojej prostej kolorystyce (biel z grafitem) idealnie komponuje się zarówno z jasnym płaszczem jesiennym, jak i ciemnym – zimowym. Niestety, gdy pogoda dopisała nie udało mi się męża sfotografować, zatem zdjęcia są, jakie są… W niedługim czasie postaram się wrzucić tutorial, jak szybko wykonać takowy męski szalik.

Moje umiejętności zostały docenione! Uszyłam spódnicę dla kogoś…

Materiał len — delikatny i miękki w dotyku, niestety moje żelazko nie daje sobie z nim rady nawet przez mokrą ściereczkę…

Ponieważ do dyspozycji miałam wcześniejszą spódnicę, więc wykonałam na jej podstawie wykrój. Z przodu dwie małe zakładki, z tyłu również, tylko nieco głębsze i spora kontrafałda w miejscu rozcięcia. Wewnątrz wszyta podszewka praktycznie na całej długości.

Zdjęcia gotowej spódnicy niestety zmuszona byłam stąd usunąć, ponieważ wycofana została zgoda na ich publikację – przykro mi!  Pewnie kiedyś uszyję jeszcze podobną, więc wówczas wrzucę zdjęcie – tym razem bez modelki.

No i stało się, nadszedł czas wystawienia swojego szyciowego tworka do konkursu! Wybrałam kosmetyczkę uszytą na trzecim etapie kursu Letniej Akademii Szycia. Dla przypomnienia tutaj możecie ją sobie po raz wtóry obejrzeć.

Zachęcam do głosowania na mojego tworka, oczywiście jeżeli Wam się podoba!

Głosowanie odbywa się TUTAJ.

Na dole strony konkursowej jest link „ODDAJ SWÓJ GŁOS”.

Będę bardzo wdzięczna wszystkim, którzy na mnie zagłosują.

Pozdrawiam Was serdecznie!

To już ostatni etap kursu szycia… Szkoda, szkoda… Motywacja była duża do 

Moja spódniczka powstała z materiału od babci, rodem jeszcze z czasów PRLu. Nic jednak nie stracił na uroku! Ciemnoróżowy materiał w białe kropeczki wciąż przyciąga oko, wiem coś o tym 

Z przodu ma 3 kontrafałdy, z tyłu po bokach dwie. Starałam się by wyszły w miejscach, w których jeszcze mogłam sobie pozwolić (…) na powiększenie obwodu. Właśnie z tego powodu nie zrobiłam zakładek na biodrach – boczki i tak mam już spore  

Jest to kolejny etap w kursie JakUszyc.pl, tym razem już czwarty! Swoją podkładkę wykonałam z bawełnianego płótna pościelowego, przepikowałam po brzegach kolorowych pasów i usztywniłam grubą, lnianą surówką. Lamówkę też skroiłam z wierzchniego materiału. Lewą stronę maty stanowi różowy materiał od babci, z delikatnym nadrukiem białych serduszek (widoczny na ostatnim zdjęciu). Efekt prezentuje się tak:

Wiele czasu chodził za mną obrus wykonany z połączenia bawełnianych serwetek i delikatnej szydełkowej koronki. Niestety, cena jaką zobaczyłam, za jedną taką serwetkę (a potrzebuję ich 9) wręcz mnie przeraziła. Postanowiłam zatem sięgnąć do swoich umiejętności (i rozumu między innymi) i w cenie jednej serwetki wykonałam ich około 10…

Z materiału (płótno białe, bawełniane) wycięłam równe kwadraty 21x21cm (serwetki mają mieć 20x20cm docelowo). Następnie zaprasowałam podwójnie  (0,5 cm i 1 cm od brzegu) wszystkie boki kwadratów. Uwagę należy zwrócić na fakt, by zakładać symetrycznie obydwa przeciwległe brzegi, tak by ładnie nam wszystko na koniec wyglądało (pokazane to zostało na 4 zdjęciu). Przed połączeniem z szydełkiem, dobrze jest delikatnie przyfastrygować brzegi, by nam nie uciekały podczas robótki i … już! Prawda, że proste?

Oczywiście pochwalę się Wam, jak skończę obrus 

Pomysł mój, wykonanie też moje   Kotek-przytulanka powędruje do malutkiej Kornelii!

Niedługo doczekacie się także tutorialu, jak zrobić taką przytulankę, więc wszyscy chętni do samodzielnego uszycia podusi, będą mieć wsparcie.

A oto jak się kot prezentuje na ciemnym i na jasnym  tle…