Ponieważ dziś piątek a zatem nie należy się obżerać, na śniadanko zaserwowałam leciutką sałatkę… Smak ma delikatny (można mocniej przyprawić), gdyż nie dodawałam soli – jest obecna w oliwkach i oscypku w wystarczającej ilości. Do jej sporządzenia użyłam:

1 sałaty karbowanej

większe pół pęczka rzodkiewek

2 łyżeczki oliwek z pastą paprykową

1 mały oscypek wędzony (może być też biały)

przyprawa podlaska do sałatek (dość ostra)

oliwa z oliwek

Oliwki kroję na pół, oscypka na drobną kostkę, rzodkiewki na półplasterki, sałatę myję, osączam i rwę. Wszystko mieszam w garnku. W filiżance mieszam oliwę z przyprawą – obie wg. uznania i polewam sałatkę. Pozostawiam na chwilę do „przegryzienia”. Smakuje idealnie z świeżym chrupiącym chlebem!

Dziś śniadanko na słodko! Nieprzyzwyczajonym niestety nie polecam, bo troszkę „muli”… Wykorzystałam ciasto francuskie Hengleina (uważam je za najlepsze). W kąpieli wodnej rozpuściłam tabliczkę czekolady (tym razem mlecznej, zazwyczaj gorzkiej) + ok. 1/3 kostki masła + 2 łyżeczki kakao bez dodatków. Gdy masa zastygła, nałożyłam po łyżeczce na każdy trójkącik
i zwinęłam rogaliki. Niestety trzeba dobrze docisnąć brzegi, by nie skończyło się jak u mnie – wylewem wnętrza na blachę…

Z części ciasta zrobiłam moje ulubione ślimaczki – na płat ciasta nasypałam szczodrze rodzynek i żurawiny, zwinęłam w rulon, a następnie pocięłam na mniejsze kawałeczki. Wszystko dajemy na papier do pieczenia, smarujemy mlekiem lub białkiem jajka i wkładamy na 10-15 min do nagrzanego piekarnika nastawionego na ~ 180  ̊̊C. Smacznego!

Mimo, że z razowej i to żytniej mąki wyszły puszyste i smaczne! Nie polecam jednak bawić się z „workową” szprycą, bo można mieć ubaw (i ciasto) po pachy  Ja inwestuję w coś porządnego – od następnego razu – ma się rozumieć…

Na jedną blachę (ok. 15 szt) potrzebujemy:

1 szklankę mąki (zwykle daję pełnoziarnistą, może być też razowa, przesiana)

1 szklankę wody

125g masła lub margaryny

4 jajka

Masa:

450ml mleka

1 budyń waniliowy

1/4 kostki masła

1-1,5 łyżki cukru (lub ksylitolu)

Wodę wraz z masłem gotujemy. Gdy dojdzie do wrzenia, wsypujemy mąkę i mieszamy do momentu, gdy ciasto będzie jednolite i szkliste (będzie wyglądało jak natłuszczone). Odstawiamy by ostygło, a następnie miksujemy z jajkami. Blachę smarujemy olejem (najlepiej ryżowym lub z pestek winogron – mają wysoką temperaturę dymienia) i szprycą wyciskamy w miarę okrągłe placuszki. Trzeba zachować między nimi odległości (~3-4 cm) ponieważ mocno wyrastają. Pieczemy ok. 20-30 min w 200°C.  Wystudzone przekładamy masą budyniową. A robimy ją tak:

Gotujemy budyń z cukrem. Wlewając proszek  dobrze jest mieszać go z mlekiem trzepaczką do jajek – wtedy nie powstają grudki. Pozostawiamy do wystygnięcia. Masło ucieramy mikserem i po łyżce dodajemy budyń. Gdyby okazał się za mało słodki – dodajemy cukru pudru. Gotowe ptysie posypujemy cukrem pudrem i podajemy 🙂

Kiedyś byliśmy z mężusiem przez pewien czas na surowej diecie. Niestety długo nie wytrzymaliśmy, ale gdy tylko mamy chwilkę lubimy sobie coś zdrowego przekąsić. Jednym z stale u nas goszczących deserów jest czekoladowy budyń, przepis zaczerpnięty z Rawolucji. Jest prosty, szybki i smaczny. Wystarczą 2 banany (dojrzałe), 4 łyżeczki kakao, 1 awokado (dojrzałe) i ok. pół szklanki wody (ja daję przegotowaną). Wystarczy zmiksować  

Im mniej wody tym budyń gęstszy. Gdy nie lubicie bananów, można je zastąpić dojrzałymi (miękkimi) gruszkami.

Dobrze, że zawsze skrupulatnie myję sałatkę… Mój mężuś nie miał dziś zbytniej ochoty na mięsko 

Ostatni mój zakup zaowocował takimi oto pysznościami:

Przepis zaczerpnięty z Kuchni Breni i nieco zmodyfikowany… Zamiast jogurtu dodałam mały kubeczek śmietany i ciutkę mleka, mąki używam pełnoziarnistej, a zamiast cukru dałam ok. 95g fruktozy. Muffinki wyszły pyszne i pięknie urosły. Nie udało się nawet im zrobić zdjęcia, po wyjęciu z formy, bo tak szybko znikały…