Kochani! 30 października odbędzie się w naszej szkole etap rejonowy Małopolskiego Konkursu Fizycznego. Zaproszenie do udziału skierowane jest do uczniów klas III (ze względu na przerobiony już materiał). Oto zakres potrzebnej wiedzy:

– działania na wektorach (dodawanie, odejmowanie, mnożenie przez skalar, rozkładanie na składowe),
– prędkość względna,
– ruch jednostajnie przyspieszony z prędkością początkową,
– ruch jednostajnie opóźniony pod wpływem siły tarcia, współczynnik tarcia,
– ruch jednostajny po okręgu, przyspieszenie dośrodkowe,
– maszyny proste: równia pochyła, dźwignia dwu- i jednostronna, bloczek nieruchomy, bloczek ruchomy, kołowrót,
– ciśnienie, parcie, prawo Pascal’a,
– siła wyporu, prawo Archimedesa

Jest to zakres wiedzy pierwszej klasy i fargmentu drugiej, więc jeżeli myślicie już poważnie o przygotowaniach do egzaminu – będzie to dobry sposób na powtórzenie wiadomości 🙂

Witaj! Na pewno zdarza Ci się czasem czegoś nie zapamiętać, czegoś nie rozumieć z fizyki lub nie jesteś czegoś pewien. Na miarę moich możliwości spróbuję Ci pomóc, pod warunkiem, że potraktujesz zwrócenie się do mnie na poważnie.

Od razu zniechęcam tych, którzy mieliby głupie pomysły – każda wiadomość dziwnej treści zostanie zgłoszona do odpowiednich władz, a delikwent pociągnięty do odpowiedzialności karnej.

Proponuję, by Ci którzy oczekują prywatnej odpowiedzi podali w treści swojego maila i klasę.

Pozdrawiam!

Kochani! Zapraszam Was do udziału w konkursie astronomicznym pt. Na tropach astronomii organizowanym przez Instytut Fizyki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.  Swoje prace należy nadsyłać do 15 października bieżącego roku, więc nie dużo czasu już zostało! Więcej informacji uzyskacie zaglądając tutaj.

Do 30 września można także nadsyłać jeszcze prace do konkursu „Zegary słoneczne”. Informacje na stronie Międzynarodowego Roku Astronomii Regionu Małopolskiego.

Pewnego razu matematykowi zepsuł się kaloryfer. Zadzwonił po hydraulika. Ten przyszedł, popukał postukał i naprawił uszkodzenie. Matematyk się ucieszył, spytał o cenę. Hydraulik zażyczył sobie odpowiednią liczbę złotówek.

— Panie, ale to połowa mojej pensji – powiedział matematyk.

— To gdzie pan pracujesz? – spytał hydraulik.

— Na uniwersytecie, jestem matematykiem.

— Eeeee… nie warto. Chodź pan do nas. Postukasz, popukasz i zarobisz 3 razy więcej. Tylko przy zgłoszeniu niech pan poda wykształcenie podstawowe, bo u nas wyższe nie jest najlepiej widziane – poradził hydraulik.

Matematyk zrobił jak mu radzono. Zarabiał 3 razy więcej, postukał, popukał, żadnych problemów, żyć nie umierać …

Ale wyszło zarządzenie, że należy podwyższyć kwalifikacje. Więc matematyk musiał pójść na kurs dokształcający. Siedzi na lekcji w klasie, pani nauczycielka zaczęła lekcję – Zobaczmy, co pamiętamy z matematyki. Jaki jest wzór na pole koła?

Padło na matematyka. Musiał iść do tablicy. Niestety matematyk wzoru zapomniał, więc zaczął go wyprowadzać. Zapisał jedną tablicę, drugą i wyszło mu minus pi*r^2. Ten minus mu się nie podobał więc zaczął wszystko od początku, ale znowu wyszło to samo. Popatrzył więc na klasę z nadzieją, że ktoś mu podpowie. A cała klasa szeptem: „zmień granice całkowania, zmień granice całkowania”.

Na fizyce na wykładach czasem słyszy się:

… a teraz matematycy by się obrazili …

… w zasadzie tak nie wolno robić, ale …

… tylko nie mówcie matematykom ….

Dla eksperymentu zamknięto w celach: fizyka teoretyka, fizyka doświadczalnego i matematyka. Dano im tylko konserwę, która wystarczy na tydzień, ale nie dano otwieracza. Po tygodniu otwierają celę fizyka doświadczalnego. Straszny brud, cała cela uwalana konserwą, fizyk siedzi najedzony.
– Co pan zrobił?
– Rzucałem konserwą, aż się otworzyła.
Otwierają celę fizyka teoretyka. Fizyk siedzi najedzony i zadowolony. Jest czysto, tylko ściany są opisane wzorami.
– Co pan zrobił?
– Policzyłem, pod jakim kątem trzeba ją rzucić, żeby się otworzyła.
Otwierają celę matematyka. Matematyk leży martwy, konserwa jest nie otwarta. Na ścianie tylko jeden mały napis. Zbliżają się i czytają: dany jest walec…

W raju spotykają się Newton, Pascal i Einstein. Trzej fizycy stwierdzili, że pobawią się w chowanego. Einstein zaczyna liczyć: 1, 2,3, …
Pascal i Newton zastanawiają się gdzie tu się schować. Pascal chowa się za jakąś chmurką. Newton bierze kredę i rysuje na ziemi kwadrat metr na metr, po czym staje w nim.
– …, 99, 100. Szukam.
Einstein odwraca się i widzi za sobą Newtona.
– Ha! Mam cię Newton!
– Nie, nie, nie – odpowiada Newton – Ja jestem jeden Newton na metr kwadratowy, czyli Pascal.

… mamy rozmawiały ze sobą bliźnięta:

– A ty wierzysz w „życie po porodzie”?

– No jasne, tam musi przecież coś być! … Mnie się wydaje, że właśnie po to teraz tu jesteśmy, by się przygotować na to, co będzie dopiero potem.

– Ej, ty głupoty opowiadasz! Żadnego życia po porodzie przecież nie ma, bo jakby to miało wyglądać?

– Nie wiem jeszcze… Ale będzie więcej światła, będziemy biegać, skakać, jeść buzią?

– To bez sensu! Biegać się nie da! Kto widział, by jeść ustami? Przecież żywi nas pępowina!

– Nie wiem jeszcze… Na pewno zobaczymy naszą mamę. Ona się będziee o nas troszczyć.

– Mama? Ty wierzysz w mamę? Toż to jakieś bajki! A kto to w ogóle według ciebie jest?

– No, przecież ona jest wszędzie, wokół nas. Dzięki niej żyjemy. Bez niej, nas by tu nie było.

– Nie wierzę! Ja żadnej mamy jeszcze nie widziałem, czyli jej nie ma.

– No jak to? Przecież jak jesteśmy cicho, to możesz posłuchać jak śpiewa, jak do nas mówi, albo poczuć jak głaszcze nasz świat. Wiesz, myślę, że prawdziwe życie zaczyna się później…

/zaczerpnięte z kwartalnika „Nadzieja i życie” nr 51/2009/

Błogosławionych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego! Niech Zmartwychwstały Chrystus napełnia Was i wasze rodziny łaską wiary i miłości, wlewa w Wasze serca nadzieję i napawa wewnętrzną radością! Wszystkiego najlepszego!

Kochani tutaj można się nauczyć rozwiązywać testy z fizyki – polecam! Tyczy się to wszystkich klas 🙂