Boże Narodzenie. W małym miasteczku na Korsyce tata zwraca się do pięcioletniego synka, który jest bardzo inteligentnym chłopcem:

– Antonio, czy przygotowałeś list do małego Jezusa, aby wiedział jakie prezenty chcesz otrzymać?

– Nie tatusiu.

– Idź w takim razie do swojego pokoju i szybko napisz. Wyślę go jutro.

Antonio sadowi się za sowim biurkiem, sięga po kartkę i zaczyna list: „Drogi mały Jezusku, byłem bardzo grzeczny i uważałem na lekcjach”.

Naraz przerywa i mówi sam do siebie: „Korsykanin nikomu nie będzie się tłumaczył, a zwłaszcza temu, kogo nie zna!”

Drze na kawałki ledwo zaczęty list i próbuje na nowo: „Mały Jezusie, z okazji Bożego Narodzenia chciałbym…”

Znów się waha. „Ja Go nie znam, On mnie nie zna, kto mnie zapewni, że dostane to, co chcę?”

Mały Antonio wyrusza po figurkę Matki Bożej stojącej na stoliku nocnym w sypialni rodziców, zawija ją w gazetę, oplata ciasno sznurkiem i wsuwa pod materac w swoim łóżku. Bierze kolejną kartkę i tym razem pisze: „Jezusie, jeśli chcesz jeszcze zobaczyć Matkę…”